همیشه یه خاطراتی هست که وقتی بهشون فکر میکنی باصدای بلند میگی: وای من چقدر خر بودم!
وقتــ ــــی مــ ــرا “פֿــــانم” صــــدا میکنی مــــ ـــن!!من را
نظرات شما عزیزان:
منــ ـــی ک تا בیروز “عزیزه בلت” بوבم
בرد בارב لعنــــــــ ــــــــتی
ב رב בارב بفهم !!….درد دارد…